О создателе системы

О роде автора сайта Адамовича Геннадия Эдуардовича

ERBARZ POLSKI

KASPRA MESIECRIEGO S. J.
POWIEKSZONY DODATKAMI Z POZNIEJSZYCH AUTOROW, REKOPISMOW, DOWODOW URZEDOWYCH
I WYDANY PRZEZ

TOM VI.

W LIPSKU

NAKLADEM I DRUKIEM BREITKOPFA I HAERTELA.

1841.

LELIWA HERB

Ma byc ksiezyc jak na nowiu nie pelny, do gory rogami obrocony, we srodku jego, gwiazda o szesciu rogach, w polu blekitnem, luboc niektorzy czerwonego zazywaja: ksiezyc powinien hyc zloty, na helmie pawi og-on; na nim takiz ksiezyc : tak go opisuja, Paproc, w Gniazdzie fol. 408. i 1160. o herbach foL 376. i 658. Okol. tom. 2. fol. 61. Klejnoty fol. 63. Ze podobnego we wszyslkiem herbu, wiele bardzo iamilji w roznych Krolestwach zazywa, swiadek Petrasancta cap. 59. i Braun lib. 3. Civit. fol. 23. i ja mowilem w drugim tomie fol. 174. Ze Blogoslawiony Bertold opat Gar-stenski w roku 1140. tym sie herbem pieczetowal: ztad dochodze, ze ten klejnot do Polski naszej z cudzych krajow przywital, i lubo Stanislaw Orzechowski tego byl zdania, ze sie ten herb w granicach Polskich urodzil, czego mu pozor czynilo imie Leliwa, bardziej naklonione do Slowianskiego jezyka, atoli i Paprocki i Okolski z Rhenu go byc przeniesionym mienia, przydaje drugi, ze nad rzeka Rhenem podzisdzien jest zamek, ktory z Niemiecka zowia Monsztern, a po Polsku Leliwa. Pod ktoryby zas czas te przenosiny stanely, zgadnac trudno. Dlugosz tak o nim swiadczy. Sub tempore f^ladislai primi Regis aduenit, Spicimirum prima-rium authorem habuit, qui ex prisco ignile deferebat, dum ex Rheno venit. Sed processu dierum in ea domo Polono-ru?n, quae defectuosam lunam cum Stella deferebat se con-junxit, etinwit) in qua viri providi, industriosi^ Reipubli-cae Studiosi. Paprockiemu sie to Dlugosza zdanie nie podoba: bo w przywilejach dawnych czytal Spicimira, ktory za panowania Wladyslawa pierwszego Krola Polskiego, dal wies arcybiskupowi Gnieznienskiemu Spicimierz, od imienia swego zalozona, w ktorej wsi, jako o tem pisze Cromer lib. 5. pojmano bylo, miasto arcybiskupa Marcina, ardzie-kana Gnieznienskiego, a ten arcybiskup zyl w roku 1092. umarl 1118. Zkad sie pokazuje, ze dawniej Leliwitowie w Polszcze, nizeli za Hermana, gdyz juz wsie rozdawali, a zwlaszcza od imienia swego zalozone, albo osadzone: poty Paprocki. Sa tez niektorzy co twierdza, ze dopiero za Boleslawa Wstydliwego ten herb w Polszcze nabyty, za zwy-cieztwo z nieprzyjaciela przy ksiezycu i gwiazdach w nocy swiecacych otrzymane, ale sie to utrzymac nie moze: gdyz jakom namienil, juz z ta symmetrya herb ten w inszych krajach dawniej przedtem byl zwyczajny. Okolski przydaje, ze Rudolf wtory Cesarz Rzymski wojujac na Machometanow, nad ksiezycem niepelnym, ktorym sie Turcy na choragwiach szczyca, jako widziano u nich w obozie pod Belgradem ksiezyc w polu zielonem, w roku 1456. f^adingus in annal. przydal gwiazde z tym napisem, Deo sic placuit: a Bon-nam' S. J. in Ordin. Equestr.fol. 71. swiadczy, ze Renatus Krnl Nftflnolitanski i Svcvliiski fundowal kawalerva w Messa nie, Eauites lunae nazwana, ci na zlotym lancuchu, powinni byli nosic ksiezyc srebrny nie pelny wiszacy na piersiach, w polu gwiazdami i liliami uslanem, z tym napisem: Donec totum impleat. Professya ich ta byla, wojowac przeciwko nieprzyjaciolom wiary swietej. Do herbu Leliwa pociagaja niektorzy Bodzete arcybiskupa Gnieznienskiego, ale ten do herbu Szeliga nalezal, jako sie mowilo tom. 2. fol. 188.

Adamowicz herbu Leliwa. Monwid syn Gedymina brat Olgierda Wielkiego Ksiazecia Litewskieg-o, przyjawszy na Sejmie Hrodelskim za zaszczyt potomkom swoim herb Leliwa, g-dy polem waleczneg-o meza, ktoremu imie bylo Adam, w wielu okazyach rycerskiej cnoty doswiadczyl, do tegoz go Klejnotu, i jego dzieci przypuscil, co i Krol Jagiello, swoim przywilejem utwierdzil, kedy miedzy zaslugami jego liczy, naprzod odwage z Witoldem na Tatarow, poselstwo dwa razy do tychze, z dobrem ojczyzny odprawione, wiernosc nie nadwerezona ku sobie etc. Od tego tedy Adama, Adamo-wiezami, sukcessorowie zwac sie poczeli, zwyczajem na ten czas tamtych krajow: atoli gdy sie potem rozrodzili, jedni sie z nich, od dobr i possessyi nazwali, jako to Pokrzywnicki, Starowolski: drudzy od jakiego przypadku, jako Mutykalski, Rakowicki: trzeci przy dawnem Adamowiczow imieniu zostali. Okolski tom. 2. fol. 95. Z tych Piotrowi Adamowi-czowi Podsedkowi Zmudzkiemu, Konstytucja Sejmowa 1607. exakcya publicznych poborow w Ksieztwie Zmudzkiem zlecila fol. 882. a w r. 1611. Komissarzem z Sejmu uproszony, do rozgraniczenia lasow Zmudzkich fol. 41. Czlowiek byl i mily wszystkim i szczodry, i u Gwilhelma Ksiazecia Kur-landzkiego w wielkim respekcie. Hieronim z "Wilenskiego podpisal Elekcya Augusta II. Sa tamze w Litwie Adam-kowiczowie, rozumiem, ze jednegoz i herbu i domu z Adamowi czarni. Samuel Adamkowiez za Wladyslawa IV. Jan Skarbnik Lidzki, Jedrzej Skarbnik Rzeczycki, Jana III. z Zmudzi podpisali Elekcye. Jan Adamowicz pisal sie na Akt Konfederacyi generalnej W. Ks. Lit. w Wilnie 28. Kwietnia 1764. r. Jerzy, Kazimierz i J o z e f Adamowiczowie takze na tenze Akt pisali sie. J aa Sedzia Grodzki Lidzki. — Heral. Wieladka. N. Adamowicz mial za soba Dziekonske, brat jego rodzony General adjutant Bulawy Polnej. Krasicki w przypisach.